Katholieken en orthodoxen samen voor het gezin

Time for action!

Zaterdagmorgen, 31 januari, om 9u30. Een ideaal moment om uit te slapen na een ijverige werkweek. Maar niet voor een kleine groep vrijwilligers van de vereniging Pro Familia die eropuit trok voor een kleine spontane actie.

Het 'Oecumenisch colloquium: De Orthodoxe Kerk en Vaticanum II' was een unieke gelegenheid voor een actie voor het gezin. Na de conferenties stonden we dan ook paraat aan de uitgang met de folder voor het gezin van de Pro-Life Actie Liga.

Vrijwel iedereen die buitenkwam nam deze folder aan, die we uitdeelden onder de slagzin "Katholieken en orthodoxen samen voor het gezin". Zelfs Monseigneur Bonny aanvaardde ons pamflet bij zijn uittocht van het auditoriumgebouw. Hopelijk kan dit hem inspireren tot katholieke ideeën!

Over Monseigneur Bonny gesproken, we namen een kiekje van hem met onze voorzitter op de voorgrond:

Talibankatholieken

Helaas horen wij wel eens het afschuwelijke verwijt dat wij "Talibankatholieken" of kortweg "Katholiban" zouden zijn. Indien deze (schandalige!) vergelijking enigszins zou opgaan, dan was vanmorgen een bomvest snel onder de jas gepropt en had Antwerpen geen bisschop meer. Niet dat de Antwerpse katholieken nu in feite wél een bisschop hebben, maar dat is een ander punt, dat we reeds uitvoerig hebben besproken.

Ongewapend stonden we naast Monseigneur Bonny. Tenzij gewapend met koffie om wakker te blijven tijdens de conferenties, maar schuldiger dan dat pleiten we niet.

Maakt u zich geen illusies: wij zijn wel degelijk bereid om als martelaar te sterven voor ons geloof, maar wij zullen ons absoluut niet laten bekoren tot de doodzonde die moord heet.

Wij willen op geen enkele manier geweld plegen om mensen in onze standpunten te dwingen. Wij verafschuwen zelfs alle vormen van zinloos geweld en haatzaaierij. Hetzij haat tegen ketterse bisschoppen, of haat tegen homo's. Mogen we dan ook vragen aan mensen die het niet eens zijn met ons, om voortaan eerlijk en inhoudelijk met ons te debatteren. Dit stellen wij bijzonder op prijs.

We hebben ook geeneens de intentie om op welke manier dan ook onze standpunten in een "Katholieke Sharia" te gieten en zo aan onze medemensen op te leggen. Dit zou ingaan tegen de vrije wil die God aan ieder van ons heeft gegeven.

Wat we wel willen, is zo gefundeerd en helder mogelijk alle mensen van goede wil, met het Vuur dat de verkondiging van het Evangelie vereist, overtuigen van het katholieke geloof en de katholieke moraal. Als christenen willen wij op deze (en géén andere!) manier onze samenleving mee vorm geven. In een "open debatcultuur" is daar dan ook niks mis mee en we vragen heel vriendelijk aan alle mensen die niet katholiek zijn om dit in de namen van "democratie" en "vrijmeningsuiting" te aanvaarden. Of is dit laatste alleen weggelegd voor Charlie Hebdo?

JA aan het gezin! NEEN aan vals oecumenisme!

De waarden van het huwelijk en het gezin zijn in oorsprong geen religieuze concepten, maar geënt uit het natuurrecht. Vandaag nemen we wereldwijd een diabolisch complot tegen Gods Schepping waar, in het  bijzonder tegen het leven en tegen het gezin. Dit is een reden om samen als christenen op te staan tegen het kwade. Niet om te streven naar theologische, spirituele en liturgische eenheidsworst, dit allerminst, maar wel om de wereld te redden van de vernietiging van haar sociale weefsel. Vergelijk het gerust met de samenwerking tussen de Roomse en Byzantijnse Kerken, om Jeruzalem tijdens de Kruistochten te bevrijden van het moslimgevaar. Dit gevaar demonstreerde in 1453 geen illusie te zijn, dat zal Patriarch Bartholomeos ongetwijfeld bevestigen.

In deze geest willen wij, katholieken en orthodoxen samen voor het gezin, mobiliseren voor de Mars voor het Gezin.

In onze samenwerking met orthodoxen zien we ons dus geenszins genoodzaakt om onze kritische geest inzake ecclesiologie overboord te gooien. Integendeel, uit liefde voor onze Heilige Moeder de Kerk mogen we, zelfs in het kader van deze belangrijke samenwerking, geen enkele prangende vraag uit de weg gaan.

Vanmorgen was er tijdens het panelgesprek (na de conferenties) tijd om vragen te stellen aan de sprekers. Dit kon door middel van een vragenblad dat op de spreektafel terecht kwam. Wij stelden éénzelfde vraag aan alledrie de sprekers, namelijk Joseph Famerée (UCL), Sorin Selaru (Universiteit Bucharest), Peter De Mey (KU Leuven).

Deze vraag werd niet genoemd, wellicht door het uitlopen van de gezellige koffiepauze, wat we heel goed kunnen begrijpen. Daarom herhalen we bij deze nogmaals onze vraag, die als volgt luidde:

---

Zal (regio)bisschoppelijk egalitarisme niet automatisch voeren tot synodale anarchie, die de Kerk herleidt tot een immobiele praatbarak, die theologische (+sociale, ethische etc.) vaagheid noodzakelijk maakt tot instandhouding van deze pseudoconciliariteit, zodat elk pastoraal dynamisme verlamd geraakt? Zo ja (obviously), hoe kan zo’n kerk zich dán nog apostolisch noemen?
Heeft Vaticanum II, die “de Kerk wilde doen aansluiten bij de moderne wereld”, dan de wereldwijde maatschappelijke irrelevantie van de Kerk – het Mystieke Lichaam van Christus – gewenst?

Dus beste Peter De Mey, de link naar deze blogpost hebben we alvast naar u doorgemaild en dat mag iedereen weten. Kwestie dat u in uw drukke oecumenistische agenda onze vraag niet vergeet. Dus als u even de tijd en de inspiratie hebt, graag even een antwoordje formuleren en opsturen naar info@marsvoorhetgezin.be. Kwestie dat we onze dialoog, een begrip dat voor ons beiden zo belangrijk is, degelijk blijven onderhouden. Dit stellen wij zeer op prijs!

Wat ons betreft. Ons antwoord op oecumenische vraagstukken is geen verborgen agenda. Als eender welke orthodoxe christenbroeder of -zuster ons de vraag zal stellen of het noodzakelijk is om katholiek te worden, dan zullen wij hier in liefde en waarheid volmondig JA op antwoorden. Katholicisme is en blijft nu eenmaal het primaire recept in het streven naar heilige gezinnen. Of heiligheid tout court.