Beste Monseigneur Bonny, voor Onze-Lieve-Heer is er in het leven altijd een terugweg mogelijk!

door Dries Goethals, Voorzitter Pro Familia

In onze vorige blogpost 'Onderschat de kracht van demografische ontwikkelingen niet, dat doen jihadi's evenmin' poneerden we dit:

Tegen de tweede helft van de 21ste eeuw zal de meerderheid van de Europese bevolking moslim zijn. Of we te maken zullen hebben met gematigde muzelmannen, dan wel met geradicaliseerde djihadstrijders, is zeker een legitieme vraag, maar dan wel één waarop op andere fora dan dat van de Mars voor het Gezin over gebogen dient te worden.

Deze vraag werd dus niet door ons, maar inmiddels wel door iemand anders beantwoord:

'Christenen in Syrië zeiden me: "Ooit maken jullie mee wat wij hebben meegemaakt"'

Deze uitspraak was de headline van het interview met jawel... Monseigneur Johan Bonny, de bisschop van Antwerpen in de KNACK van 21 januari 2015.

Even hoorden we welhaast een onderricht van Sint-Ambrosius 'vol van zoet geurige amber' in onze oren klinken. Tegen elke politieke correctheid in maakte Monseigneur Bonny een uitspraak die men vooral typerend voor de ideeën van bijvoorbeeld Bart De Wever zou inschatten. Niet dus! De bisschop van Antwerpen gaf een legitiem antwoord op de legitieme vraag die aan hem werd gesteld. Deze stellingname vraagt moed en hiervoor willen we Monseigneur Bonny van harte feliciteren!

In datzelfde interview krijgt Monseigneur Bonny de volgende vraag voorgeschoteld:

Wat vond u van de felle reacties op uw voorstel om holebi-relaties kerkelijk te laten erkennen? Pro Familia riep zelfs op om voor u te bidden om u te bekeren.

OPEN BRIEF

Beste Monseigneur Bonny,

In het interview geeft u te kennen “Ik ben geschrokken van de heftigheid van de reacties”. Op de gegronde verzuchting die katholieken naar u richtten, namelijk dat u met uw voorstellen “verdeeldheid zaait in de Kerk”, reageerde u laconiek met een spijtige dooddoener: “Maar die verdeeldheid bestaat al meer dan veertig jaar!”

Pro Familia kan zich echter niet van de indruk ontdoen dat u toch enkele dingen verwart en onvoldoende nuance aanbrengt om klaarheid te scheppen in de complexe problematiek die het hedendaagse gezin omgeeft.

U verwijst naar een “verdeeldheid binnen de Kerk” die blijkbaar “al meer dan veertig jaar zou bestaan.” Het is duidelijk dat u in uw open brief van vorig jaar verwijst naar Humanae Vitae, de encycliek die in 1968 door paus Paulus VI, werd geschreven. Deze encycliek is echter zondermeer profetisch, aangezien paus Paulus VI reeds toen voorzag dat het gebruik van kunstmatige geboorteregeling zou leiden tot huwelijksontrouw en algemeen zedenverval. Veertig jaar later geven de feiten paus Paulus VI gelijk. Wij begrijpen dan ook niet waarom u zo een probleem heeft met Humanae Vitae?

Afgelopen zaterdag 31 januari 2015 gaf ik u persoonlijk een folder, waarin we het profetische karakter van Humanae Vitae stellig onderbouwen.

Cf. onze actie: Katholieken en orthodoxen samen voor het gezin

We herhalen wat we toen tegen u zeiden, namelijk dat deze materie zeer belangrijk is en we smeken u om er zich alstublieft wat meer in te verdiepen.

We nodigen u dan ook uit om zich mede te scharen achter de aanmoediging van priester Daniël Maes die we op onze blog overnamen, namelijk om "Humanae Vitae te herontdekken".

Ook voor u, beste Monseigneur Bonny, is onze oproep bestemd die we in ons manifest tot de kerkelijke overheid richten:

MANIFEST
1.2 Aan de kerkelijke overheid vragen we: Ondubbelzinnig de Kerkelijke Leer over gezin en leven (zoals omschreven in de Encyclieken Humane Vitae, Veritatis Splendor, Evangelium Vitae, Deus Caritas Est; de Apostolische Exhortatie Evangelii Gaudium; alsook de Sociale Leer van de Kerk etc.) publiek te belijden en te onderrichten.

Rembrandt Harmenszoon van Rijn: De terugkeer van de verloren zoon (1668)

Het is namelijk toch vanzelfsprekend, dat binnen een Christelijk huwelijk, liefde, seksualiteit en de mogelijkheid tot procreatie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Daarom wordt het gebruik van artificiële voorbehoedsmiddelen zoals het condoom en de pil, maar ook sterilisatie en abortus resoluut verboden. Dit is toch de logica zelve, want met het gebruik van artificiële voorbehoedsmiddelen kan er toch geen sprake zijn van een Christelijk huwelijk, omdat de mogelijkheid tot procreatie in de kiem wordt gesmoord. Het is daarom ook onbegrijpelijk, dat iemand zoals kardinaal Leo Suenens destijds negatief stond ten overstaan van het verbod op artificiële voorbehoedsmiddelen. Ook Suenens kwam toen met zijn koppige en onbegrijpelijke houding in een zwaar conflict met paus Paulus VI terecht en werd zelf persona non grata in Rome.

Dat er dus sprake was van een persoonlijke breuk tussen Suenens en paus Paulus VI valt te begrijpen. Echter, dat kardinaal Godfried Danneels deze vete continueerde tijdens het pontificaat van een andere paus, namelijk Johannes Paulus II, is op zijn zachts gezegd bizar. Maar, dat zelfs u, Monseigneur Bonny anno 2015, ten overstaan van de officiële Leer van de Kerk blijft volharden in de boosheid, getuigt eerder van kwade wil. Het is toch duidelijk dat Humanae Vitae een belangrijk onderdeel is van de Kerkelijk Leer. Met zijn encycliek Humanae Vitae verkondigde paus Paulus VI trouwens geen nieuwe leer, maar plaatste hij zich in een eeuwenoude traditie. Die “verdeeldheid die al veertig jaar bestaat”, is dus vooral te vinden in de hoofden van enkele Belgische kardinalen en bisschoppen die in het verleden hun gelijk niet hebben gehaald. De Leer van de Kerk is nu eenmaal onveranderlijk.

Door een lans te breken voor een kerkelijke erkenning van holebi-relaties en te pleiten voor het geven van de Communie aan hertrouwde gescheiden gaat u duidelijk een brug te ver. Veertig jaar geleden was daar geen sprake van. Dus, de verdeeldheid die u nu in de Kerk zaait, is weldegelijk nieuw! In uw open brief mag u wel refereren aan het conflict tussen Suenens en Rome, maar met uw nieuwe ‘onorthodoxe’ voorstellen opent u toch een nieuw front. In feite trekt u onder meer ten strijde tegen de postsynodale apostolische exhortatie Familiaris Consortio van paus Johannes Paulus II uit 1981. In deze exhortatie wordt de centrale rol van het Christelijke gezin in de moderne wereld benadrukt. Het is dus niet echt fair van u om zich achter Suenens en Danneels te willen verschuilen.

Als de Kerk aan hertrouwde gescheidenen vraagt om niet te communiceren, dan spreekt de Kerk zich niet uit over hun innerlijke gesteldheid, maar beroept Zij zich op de onuitwisbare tegenspraak tussen hun verbroken verbintenis en het Eucharistisch Sacrament van het huwelijksverbond. Het is kortom onmogelijk om openlijk het Eucharistisch verbond te belijden, terwijl men het daadwerkelijk ontkent door de ontrouw aan het huwelijksverbond zoals Jezus Christus het wil.

Door het sacramentele huwelijk hebben de gehuwden zich er namelijk toe verbonden elkaar trouw te blijven in goede en kwade dagen en hebben zij de onverbreekbaarheid van het Christelijke huwelijk in al zijn consequenties aanvaard. Wie ondanks alles burgerlijk hertrouwt (of gaat samenleven) na een echtscheiding, of als vrijgezel een gescheiden persoon huwt, maakt dus zelf de keuze om blijvend verstoken te zijn van de communie met het Eucharistische verbond.

Wil dit dan zeggen dat aan hertrouwde gescheiden mensen de genade van de Heer wordt ontzegd? Op geen enkele wijze! Hertrouwde gescheiden mensen worden uitgenodigd tot deze deelname, door juist niet aan de Communie deel te nemen. Tot deze Christenen, vaak diep getroffen door het mislukken van hun eerste huwelijk, zegt Jezus: “Jij, mijn broeder en jij, mijn zuster, zal door de onthouding van de Communie deelhebben aan Mijn kruis en Mijn verrijzenis. Aanvaard deze pijn uit liefde voor Mij en uit respect voor Mijn liefdesverbond, en Ik, uw Heer en uw God, zal wel de middelen vinden om u te troosten en u op een andere manier vreugde te schenken. Vertrouw op Mij en op Mijn Kerk.”

Meermaals zijn wij getuige geweest van de vruchten van heiligheid van hertrouwde gescheiden mensen die tijdens de Mis, op het moment van de Communie, naar voor treden om gezegend te worden en die weliswaar de Hostie niet ontvangen, maar wel innig spiritueel deelhebben aan de Heer.

Katholieken begrijpen dan ook niet waarom u geen respect kan opbrengen voor gelovige mensen die zich wel aan de wetten van de Kerk willen houden en daartoe grote offers brengen. Deze offers dreigen echter als een anachronisme te worden weggezet indien ook mensen die deze offers niet wensen te brengen de mogelijkheid zouden krijgen om te communiceren. Nogmaals, de Leer van de Kerk is onveranderlijk en niemand zal worden gered, tenzij hij of zij oprecht tot inkeer wil komen en het vaste voornemen omarmt om, zoals Jezus Christus het wil, “voortaan niet meer te zondigen” (Joh. 8, 2-11).

Monseigneur Bonny, u leest goed dat de katholieken in Vlaanderen nog steeds kritisch blijven en u – als katholiek bisschop zijnde – niet kunnen begrijpen. Overtuigd in het geloof in Christus en Zijn Kerk blijven we voor u bidden. U bent en blijft dan ook gewijd en benoemd als opvolger van de apostelen. We blijven hopen en bidden dat u zich alsook in de verdediging van het leven en het gezin zult ontpoppen als een hedendaagse Sint-Ambrosius. Moge het Vuur van de Heilige Geest u ontdoen van alle ketterijen, die u nu buiten de Communio van onze Heilige Moeder de Kerk plaatsen, zodat u de titel van opvolger der apostelen moge waardig worden. Door de kracht van Jezus Christus is alles mogelijk.

Beste Monseigneur Bonny, voor Onze-Lieve-Heer is er in het leven altijd een terugweg mogelijk!

Pro Familia

---