Antwoord van Mgr. Oster, Bisschop van Passau, aan Mgr. Bonny van Antwerpen: Bekering is nodig!29/5/2015 
Dit is een vertaling van een bericht van Mgr. Oster geschreven op Facebook, enkele maanden geleden. Gezien de oorspronkelijke tekst in het Duits is, had ik gehoopt elders een vertaling te vinden, maar tot op heden heb ik die nog niet gezien. Gezien de blijvende onrust naar aanleiding van de synode in oktober, is het bericht echter nog relevant vandaag. Allicht was het beter geweest als ook Vlaamse bisschoppen een antwoord hadden gegeven op de brief van Mgr. Bonny. Blijkbaar maken ze zich niet zo veel zorgen over onze ziel, dat ze de brief onbeantwoord hebben gelaten.
Beste vrienden op Facebook, opnieuw een beste groet van uit Rome, waar we deze dagen veel gesproken hebben rond de tekst die de bisschop van Antwerpen, J. Bonny heeft gepubliceerd in het licht van de synode in oktober. Ik wil op de eerste plaats Mgr. Bonny bedanken voor de problemen die hij opnoemt en de vinger legt in enkele open wonden. Wanneer men leest voelt men dat hij dicht bij de mensen is. Ik waardeer de toon die gebruikt werd. De argumentatie is duidelijk, omschreven en voorzichtig. En ook met respect voor hen die anders zouden denken. Ik deel persoonlijk niet zijn mening als hij praat over 'doctrine, geweten, natuurlijk recht, sensus fidei en gewicht van het instituut' - zonder te ontkennen dat zijn argumenten allicht beantwoorden aan de verwachtingen van deze tijd. Dat wil zeggen dat we moeten strijden voor de waarheid, voor een rechte/waarachtige weg van de Kerk, waar we samen met Paus Franciscus het gelaat van de Kerk vol van barmhartigheid voor de mens kunnen tonen. Deze tekst serieus nemen zal ons helpen om elkaar te beluisteren door onze verschillende gezichtspunten te verduidelijken en onze analyse verdiepen zodat we samen tot een beter oordeel kunnen komen. Op dit moment kan ik niet op eenzelfde niveau antwoorden; Maar ik deel u enkele overwegingen mee over dit onderwerp. Naar mijn oordeel houdt Mgr. Bonny zich vooral bezig met het verschil tussen de wet in haar algemeen en haar toepassing in enkele concrete gevallen aan de andere kant. Dat is altijd zo geweest, als het gaat om wetten. Algemene wetten hebben nooit kunnen beantwoorden aan alle specifieke gevallen. Er is altijd een speciaal oordeel nodig in ieder geval. Dat is zeker het gezichtspunt van Mgr. Bonny als het gaat om het beoordelen van de positie van de Kerk over het huwelijk en de familie, zeker in een gemeenschap die zo complex is als de onze en die niet meer wil horen spreken over recht of over doctrine. Vandaar zijn neiging om de algemene wet te willen veranderen aan de praktische toepassing in verschillende gevallen die zich kunnen voordoen. Bijvoorbeeld wanneer hij spreekt over het geweten en de natuurwet: in theorie zegt hij dat er een objectieve realiteit is, maar in de praktijk vindt hij wat goed en juist is wat aan een concrete levenssituatie voldoet. Natuurlijk zegt hij dat op een genuanceerde manier, maar fundamenteel is dat subjectivisme. Dat lijkt me zijn standpunt. Zijn argumentatie wordt onderbouwd met een lezing van het Evangelie waar Jezus zich iedere keer aan de kant van de persoon plaatst, van het specifieke geval, tegenover een abstracte wet. Blijkbaar zou dat beantwoorden aan een algemene tendens in het Evangelie: Jezus tegenover de farizeeën, tegenover de starheid van een wet, die de mens uit het oog zou verliezen. Daarmee lijkt Mgr. Bonny zich in goed gezelschap te zetten, maar naar mijn ogen vergeet hij iets essentieels. Wat is dat essentiële dan uit de mond van Jezus? Dat is het eerste woord van het Evangelie van St. Marcus: 'De tijd is rijp en het koninkrijk van God is op handen. Bekeer u! Heb geloof in het Evangelie.' (Mc 1,15) Jezus in Zijn persoon is de vervulling van de tijd en het Koninkrijk van God. Het is in zijn nabijheid dat het nieuwe zit, het heil. De mensen die hij ontmoet worden steeds uitgenodigd om Hem nabij te zijn, Zijn weg doorheen de tijd wordt begeleid van mirakels, genezingen en gunsten aan de mensen. In die zin zit hij dicht bij de argumenten van de bisschop van Antwerpen. Maar tegelijkertijd maakt Jezus ook steeds duidelijk dat vanuit de genade van Zijn nabijheid ook een eis komt: Men kan zich niet door Hem laten raken of genezen, of maar in Zijn gezelschap verblijven, zonder de eis van een bekering. Men kan niet in Zijn Liefde blijven onder zijn blik, zonder ook de uitdaging aan te gaan van zijn waarachtigheid, zijn koningschap, zijn heiligheid, zijn oneindige diepte. Ja, zo is het echt: zolang men mooie verhalen verteld over het koninkrijk waar de broden zich vermenigvuldigen voor iedereen, volgt de menigte hem. Maar zodra hij zich wat beter doet kennen zoals hij echt is, en waar het in werkelijkheid om draait - om te beslissen Hem te volgen, en het leven te geven voor Hem- haken er meer en meer mensen af, zelfs bijna allemaal, zeker bij het ondraagbare einde op het Kruis, waar hij bijna alleen achterblijft. Aan hen die Hem niet willen volgen tot aan het Kruis, maar er wel bij willen zijn bij de Verrijzenis en bij het Pinksteren zou ik willen zeggen: Ja, het juist de verrijzenis en het uitzenden van de Geest dat de leerlingen de gebeurtenissen in hun realiteit hebben begrepen. Dezelfde leerlingen die hun lafheid lieten zien bij de kruisiging en gevlucht zijn, kwamen terug door de veranderende kracht van Zijn Geest en getuigden na Pinksteren voor heel de wereld van hun geloof met hun leven; En dat wil wat onze vraag hier betreft zeggen: Men kan de grootheid van die Liefde niet scheiden van de diepe waarheid, men kan niet in Zijn nabijheid blijven zonder een totale verandering/transformatie, en zich laten veranderen door Hem. Die boodschap laat zich horen aan al de mensen die willen en kunnen antwoorden aan de eisen van God. Jezus voegt aan de Heiligheid van de Vader de verloren menselijkheid toe, en vraagt ons om ons te laten veranderen door de Zaligsprekingen, om mensen te worden met een puur hart, om in de aanwezigheid van Zijn Vader te kunnen blijven. Het probleem van de argumentatie van Mgr. Bonny en van talrijke anderen is dit: men vergeet dat de Wet meer is dan een simpele wet. Jezus legt uit vanuit het Oude Testament dat het God zelf is die de Wet gegeven heeft. Jezus neemt het niet op voor individuele personen naar aanleiding van een wet die abstract zou zijn, maar hij is de persoon van de verzoening tussen de waarheid en de liefde, van het recht en de barmhartigheid, van de heiligheid die verdeeld met de radicale nabijheid bij de mensen. Hij laat zich niet misbruiken als men Hem wil tegenover de Wet stellen. In zijn persoon is Hij de wet in al haar diepte, de nieuwe wet; in die zin dat hij een onvoorwaardelijke en onverdiende liefde geeft, en dat tegenover iedereen. En het is ook waar dat hij zich persoonlijk wendt tot iedereen. Maar hij laat nooit zijn uitnodiging achterwege aan iedereen om een antwoord te geven op Zijn Liefde die de realiteit zelf is. Want het is een Liefde die nooit zou moeten gescheiden worden van de schittering van de waarheid. En hij nodigt ons uit om op weg te gaan op de weg van de heiligheid van de liefde, van de vernieuwing, zodat we door de kracht van zijn genade het oneindige licht van de waarheid zouden leren kennen en de liefde van zijn vader als de echte bron van de Wet; die tegelijkertijd de bron is van ons geweten en ook van de natuurwet die daarmee overeenkomt. Of anders gezegd: Alles dat tegen het heil ingaat, alles wat ons scheidt van God is in de wereld gekomen door ongehoorzaamheid aan Hem. De weg die ons terug naar de Vader brengt, gaat steds via de gehoorzaamheid aan de liefde in, met en door Christus. Het is dus weinig zinvol om al de passages van het Evangelie op te sommen die de Kerk gaan helpen bij gebrek aan geloof, en erop te wijzen dat de Heer Jezus nooit iemand kwaad doet, in geen enkele situatie, zelfs niet wanneer de Schrift uitdrukkelijk zegt dat het om zonde gaat. Ja, Jezus heeft de zondaar lief, maar Hij en Zijn Vader haten de leugen! Het heeft evenmin zin om die passages te verzwijgen of te vergeten waarin Jezus ons oproept om een definitief Ja tegen Hem te zeggen, en waarin Hij ons vraagt aan trouw aan Hem; Of die waarin Hij zich laat zien als onze rechter. Ja, Jezus zoekt ons waar we zijn, maar hij wil ons niet daar laten waar we zijn! Hij heeft ons lief zoals we zijn, maar hij wil niet dat we blijven zoals we zijn. Om het simpel te zeggen: het is het doopsel dat het eerste sacrament is dat ons tot Hem doet behoren, aan Zijn Kerk, en de Eucharistie betekent dat wij bereid zijn ons ons aan Hem te houden aan de voet van het Kruis, en ze geeft ons de kracht om dat te doen. Het is goed om te tonen dat de weg van Jezus naar de mens toe een nieuwe meer persoonlijk begrip met zich meebrengt, meer subjectief van de wet; maar de weg van de heiligheid blijft steeds objectief, want die reikt tot aan de nabijheid met de Vader. In mijn ogen doet met de theologische waarheid te kort door te spreken en de subjectiviteit te vermijden. Daar hebben we genoeg over horen praten. Het zou goed zijn om nu eens de nadruk te leggen op de objectiviteit van de terugkeer naar de Vader over de weg van de Heiligheid. Wij vergeten simpelweg dat de Openbaring van Jezus vol van barmhartigheid de Wet niet heeft afgeschaft maar dat Hij ons alleen heeft getoond dat de Auteur van de Wet ons liefheeft met een oneindige liefde. En het is daarom dat hij wat strengheid heeft getoond door het geven van de wet, opdat we zouden leren te antwoorden aan de grootsheid van die Liefde; als een Goede Vader die soms voor een tijd streng moet zijn voor zijn kinderen. Maar dat neemt niet weg dat God ons wil redden, elk van ons! Maar de verlossing komt niet vanzelf, zoals de Schrift ons leert, ze heeft nood aan onze bekering. En ik heb er nodeloos achter gezocht, maar in het erg gedocumenteerde geschrift van Mgr. Bonny vind ik geen enkel spoor van deze nood aan bekering. Bron vertaling: http://heiligsacrament.blogspot.be/2015/05/antwoord-van-mgr-oster-bisschop-van.html Bron oorspronkelijke tekst: http://www.katholisch.de/aktuelles/aktuelle-artikel/erlosung-ist-kein-selbstlaufer
0 Reacties
Beste vriend,
Het heeft vele arbeidsuren gekost, maar uiteindelijk is het een meesterwerkje geworden: Klik hier om de officiële videoreportage van de Mars voor het Gezin te bekijken. TIEN redenen waarom deze reportage een MUST SEE is:
Deze videoreportage moet je dus gezien hebben! Klik hier om de officiële videoreportage van de Mars voor het Gezin te bekijken. Toch een negatief puntje: De elementen van christenvervolging zijn in dit korte filmpje niet op één hand te tellen. Dus: Wakker worden, mensen! Wie meer sfeerbeelden van de Mars voor het Gezin wil proeven? Klik dan hier voor de foto’s. By the way: Vind jij jezelf of je vrienden terug in dit album? Taggen en delen! ;-) Een leefbare samenleving kan niet zonder het gezin. Daarom is het van levensbelang dat het werk van Pro Familia verdergaat. We hebben een klein mosterdzaadje gezaaid. Moge dit met Gods genade en uw steun groeien en vruchten dragen! Daarom: STEUN PRO FAMILIA… ...DOOR te bidden en te vasten voor de bescherming van het gezin! ...DOOR via onze bankrekening IBAN: BE50 7390 1108 8818 te sponsoren! TIP: U kunt ook maandelijks via domiciliëring een bedrag op onze rekening storten. Zo verzekert u ons van budgettaire stabiliteit en een verdubbelde efficiëntie van onze acties. Alle hulp is welkom! ...DOOR onze pagina te liken op Facebook: www.facebook.com/marsvoorhetgezin …DOOR vandaag nog het manifest op onze homepagina te lezen en te ondertekenen: www.marsvoorhetgezin.be Tot slot wil ik u bedanken om de videoreportage van de Mars voor het Gezin met aandacht te bekijken en deze onder al uw vrienden te verspreiden. Tot heel binnenkort voor het vervolg van onze acties voor gezin en leven! Namens Pro Familia, Dries Goethals www.marsvoorhetgezin.be www.facebook.com/marsvoorhetgezin www.twitter.com/pro_familia_be 
Graffiti op de gevel van de Keizerskapel waar de Mis voor het Gezin van Pro Familia doorging26/5/2015 
Op zaterdag 16 mei was er na afloop van de Mars voor het Gezin een Heilige Mis die werd opgedragen voor de bescherming van het gezin. Dit werd vooraf aangekondigd en hierdoor zagen de anti-christenen hun kans schoon tot vandalisme met graffiti op de historische gevel van de Keizerskapel, waar deze Mis plaatsvond.
Ter info: Vorige zomer werd onder meer in Mosul (Irak) de Arabische letter 'nun' (ن) met graffiti gespoten op de huizen van de christenen. Zo worden de christenen als 'Nazoreeërs' door de moslims in het Midden-Oosten aangeduid, zodat de moslimrebellen de huizen van christenen kunnen herkennen om hen te kunnen vervolgen en vermoorden.
Men moet ziende blind zijn op de parallellen tussen de christenvervolging in het oosten en het westen niet te erkennen. Wie beweert dat het geweld in het westen niet even fel kan worden zoals we het vandaag zien in het oosten, mag met rede een misdadiger worden genoemd! Met aandrang herhalen we dan ook onze oproep, zoals eerder in een uitvoeriger artikel omschreven: Stop christenvervolging in Vlaanderen! Het vandalisme op deze historische kerkgevel demonstreert dat de vredelievendheid en tolerantie allerminst te bespeuren is in het kamp van onze tegenstanders. We bekijken dit misdrijf ook met een spirituele bril en constateren dat de Duivel doodsbang is van de verkondiging van de Waarheid en vooral ook van de vele genaden die voortvloeien uit de Heilige Mis! 
Bedenkingen over enkele huidige problemen van de crisis in de Katholieke Kerk
Ik had de ervaring te leven met priesters die in Stalinistische gevangenissen en strafkampen gezeten hebben en die desondanks trouw zijn gebleven aan de Kerk. Tijdens de tijd van vervolging vervulden zij hun priesterlijke plicht met liefde, door het prediken van de Katholieke leer en daarbij een gewaardigd leven leidend, in de navolging van Christus, hun hemelse Meester. Ik vervolledigde mijn priesterlijke studies in een ondergronds Seminarie in de Sovjet Unie. Ik werd in het geheim priester gewijd, tijdens de nacht, door een vrome bisschop, die zichzelf opofferde voor het geloof. In het eerste jaar van mijn priesterschap had ik de ervaring van te worden verbannen uit Tadzjikistan door de KGB. Tijdens mijn dertigjarig verblijf in Kazachstan, diende ik 10 jaar als priester, zorgend voor de gelovigen op 81 verschillende plaatsen. Dan diende ik 20 jaar als bisschop, eerst als bisschop van vijf staten in centraal Azië, met een totale oppervlakte van vier miljoen vierkante kilometer. In mijn ministerie als bisschop had ik contact met de H. Paus Johannes Paulus II, met vele bisschoppen, priesters en gelovigen uit verschillende landen en onder verschillende omstandigheden. Ik was lid van enkele Bisschoppensynodes in het Vaticaan, die thema’s behandelden zoals ‘Azië’ en ‘De Eucharistie.’ Deze ervaring, alsook andere, gaven mij de basis om mijn mening te uiten over de huidige crisis in de Katholieke Kerk. Dit zijn mijn overtuigingen en ze zijn uitgesproken door mijn liefde voor de Kerk en door mijn verlangen voor haar authentieke vernieuwing in Christus. Ik ben gedwongen om mijn toevlucht te nemen tot deze publieke manier van bekend maken, omdat ik vrees dat gelijk welke andere methode zou stoten op een muur van stilte en veronachtzaming. Ik ben mij bewust van mogelijke reacties op mijn open brief. Maar tegelijkertijd zal de stem van mijn geweten mij niet toestaan om stil te blijven, terwijl het werk van God belasterd wordt. Jezus Christus stichtte de Katholieke Kerk en toonde ons met woord en daad hoe iemand de wil van God moet volbrengen. De Apostelen, aan wie Hij autoriteit over de Kerk verleende, vervulden met ijver de plicht die hen werd toevertrouwd, en leden omwille van de waarheid die moest gepredikt worden, omdat ze "God gehoorzaamden, eerder dan de mens". Spijtig genoeg is het in onze dagen met toenemende mate duidelijk dat het Vaticaan, door het Staatssecretariaat, de weg gekozen heeft van politieke correctheid. Sommige Nuncio’s zijn verkondigers van liberalisme en modernisme geworden. Ze hebben expertise verkregen in het beginsel “Sub secreto Pontificio”, waardoor iemand de monden van de bisschoppen manipuleert en tot zwijgen brengt. En wat de Nuncio hen vertelt lijkt alsof het bijna zeker de wens van de paus zou zijn. Met zulke methoden scheidt men de bisschoppen van elkaar, met als gevolg dat de bisschoppen van een land niet langer met één stem in de geest van Christus en Zijn Kerk kunnen spreken, in het verdedigen van het geloof en de moraal. Dit betekent dat, om niet in de ongenade van de Nuncio te vallen, sommige bisschoppen hun aanbevelingen aanvaarden, die soms gewoonweg gebaseerd zijn op niets anders dan hun eigen woorden. In plaats van ijverig het geloof te verspreiden, moedig de leer van Christus te verkondigen, standvastig te staan in de verdediging van de waarheid en de moraal, handelen de ontmoetingen van de Bisschoppenconferenties vaak over onderwerpen die vreemd zijn aan de verplichtingen van de opvolgers van de Apostelen. Men kan op alle niveaus van de Kerk een duidelijke afname zien van het “sacrum” (= het heilige). De geest van de wereld voedt de herders. De zondaars geven de Kerk instructies over hoe ze hen moet dienen. In hun verlegenheid blijven de pastoors stil over de huidige problemen en laten ze de schapen in de steek terwijl ze zichzelf voeden. De wereld wordt verleidt door de duivel en keert zich tegen de leer van Christus. Desalniettemin zijn de pastoors verplicht om de hele waarheid over God en de mens te verkondigen op ieder moment van het jaar. Hoewel men tijdens het regeren van de laatste heilige Pausen, men in de Kerk de grootste wanorde kon waarnemen betreffende de zuiverheid van de Leer en de heiligheid van de liturgie, waarin Jezus Christus niet de zichtbare eer wordt betoond, die men Hem verschuldigd is. In niet weinig Bisschoppenconferenties zijn de beste bisschoppen “Persona non grata.” Waar zijn de verdedigers van de waarheid van onze dagen, die aan de mensen op een duidelijke en verstaanbare manier de dreiging van het risico van verlies van geloof en redding zouden verkondigen? In onze dagen vertegenwoordigt de stem van de meerderheid van de bisschoppen eerder de stilte van de lammeren in het zicht van razende wolven, de gelovigen worden achtergelaten gelijk weerloze schapen. Christus werd erkend door de mens als iemand die sprak en werkte, als iemand die macht had en deze macht gaf Hij aan Zijn apostelen. In de wereld van vandaag moeten de bisschoppen zichzelf bevrijden van alle wereldse banden, en nadat ze boete gedaan hebben, zicht tot Christus bekeren zodat ze gesterkt door de Heilige Geest Christus mogen verkondigen als de ene en enige Verlosser. Uiteindelijk moet men rekenschap geven aan God voor al wat gedaan werd en voor al wat niet gedaan werd. Naar mijn mening is de zwakke stem van veel bisschoppen een gevolg van het feit dat in de voortgang van de aanduiding van nieuwe bisschoppen, de kandidaten onzorgvuldig onderzocht worden met betrekking tot hun ontwijfelbare standvastigheid en angstloosheid in de verdediging van de waarheid, met betrekking tot hun trouw aan de eeuwenoude traditie van de Kerk en hun persoonlijke vroomheid. Bij de aanduiding van nieuwe bisschoppen en zelfs kardinalen, wordt het met toenemende mate duidelijk dat vaak voorkeur gegeven wordt aan diegenen die een bepaalde ideologie delen, of aan sommige groeperingen die vreemd zijn aan de Kerk, en die de aanstelling van een bepaalde kandidaat bevolen hebben. Verder lijkt het dat vaak keuze wordt gemaakt in voorkeur van de massamedia, die gewoonlijk de heilige kandidaten bespotten door een negatief beeld van hen te schetsen, maar die bij kandidaten die in mindere mate de geest van Christus in zich dragen, geprezen worden als open en modern. Aan de andere kant, worden kandidaten die uitblinken in apostolische ijver, die moed hebben om de Leer van Christus te verkondigen, en die liefde tonen voor alles wat heilig is, opzettelijk geëlimineerd. Een Nuncio vertelde mij eens: “Het is jammer dat de Paus (Johannes Paulus II) niet persoonlijk deelneemt in de aanduiding van de bisschoppen. De Paus probeerde om enkele dingen te veranderen in de Romeinse Curie, maar hij is er niet in geslaagd. Hij wordt ouder en dingen gaan weer hun gewone gangetje.” In het begin van het pontificaat van Paus Benedictus XVI, schreef ik hem een brief waarin ik hem smeekte om heilige bisschoppen aan te duiden. Ik meldde hem het verhaal van een Duitse leek die in de nasleep van de degradatie van de Kerk in zijn land, na het Tweede Vaticaans Concilie, trouw bleef aan Christus en jonge mensen verzamelde voor aanbidding en gebed. Deze man is dicht bij de dood geweest en toen hij te weten kwam over de verkiezing van de nieuwe Paus zei hij: “Wanneer Paus Benedictus zijn pontificaat zal gebruiken met als doel om waardige, goede en getrouwe bisschoppen aan te duiden, zal hij zijn taak vervuld hebben.” Helaas is het duidelijk dat Paus Benedictus XVI hier vaak niet in geslaagd is. Het is moeilijk om te geloven dat Paus Benedictus XVI zijn ministerie als opvolger van Petrus vrijwillig heeft verlaten. Paus Benedictus XVI was het hoofd van de Kerk, maar zijn entourage daarentegen, heeft nauwelijks zijn leer in daden omgezet. Ze hebben het in stilte links laten liggen, of ze hebben vaak zijn initiatieven voor een authentieke hervorming van de Kerk, van de liturgie en de manier waarop de Heilige Communie wordt uitgereikt, belemmerd.Met het zicht op grote geheimdoenerij in het Vaticaan was het echt onmogelijk voor veel bisschoppen om de Paus te helpen in zijn plicht als hoofd en leider van de hele Kerk. Het zal niet overbodig zijn om mijn broeders in het episcopaat te herinneren aan een eed gemaakt door een Italiaanse Vrijmetselaarsloge in het jaar 1820: “Ons werk is een werk van honderd jaar. Laat ons de oudere mensen verlaten en naar de jeugd gaan. De seminaristen zullen priesters worden met onze liberale ideeën. We zullen onszelf niet vleien met valse hoop. We zullen de Paus geen vrijmetselaar maken. Hoewel liberale bisschoppen, die in het entourage van de Paus zullen werken, hem voorstellen zullen geven in het leiden van de Kerk, die in ons voordeel zijn en de Paus zal ze in daden omzetten.” Deze intentie van de Vrijmetselaars wordt meer en meer openlijk opgelegd, niet enkel dankzij de verklaarde vijanden van de Kerk, maar met de oogluikende toelating van valse getuigen, die sommige hoge hiërarchische posities bekleden in de Kerk. Het is niet zonder reden dat de gezegende Paulus VI zei: “De rook van Satan is door een krak in de Kerk binnengedrongen.” Ik denk dat deze krak in onze dagen zeer wijd is geworden en de duivel gebruikt alle krachten om de Kerk van Christus te onderwerpen. Om dit te vermijden is het noodzakelijk om terug te keren naar de precieze en duidelijke verkondiging van het Evangelie op alle niveaus van het kerkelijk ministerie, want de Kerk bezit alle macht en genade die Christus haar gaf. “Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Ga, en maak alle volkeren tot leerling; doop hen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest, en leer hun alles onderhouden wat Ik jullie geboden heb. Weet wel, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld.’ (Mt. 28,18-20). “De Waarheid zal je vrij maken” (Joh. 8,32) en “je ja zij ja, en je nee zij nee, en wat daar nog bij komt is uit den boze” (Mt. 5,37). De Kerk kan zich niet aanpassen aan de geest van deze wereld, maar moet de wereld transformeren naar de geest van Christus. Het is duidelijk dat in het Vaticaan er een tendens is om meer en meer gerucht te geven aan de massamedia. Het is niet zelden dat in de naam van een onbegrijpelijke stilte en kalmheid de beste zonen en dienaars worden opgeofferd om de massamedia tevreden te stellen. Echter, de vijanden van de Kerk leveren hun getrouwe dienaars niet over, zelfs wanneer hun daden duidelijk slecht zijn. Wanneer we wensen trouw te blijven aan Christus, in woord en daad, zal Hijzelf de middelen vinden om de harten en de zielen te transformeren van de mens en de wereld zal veranderen op gepaste tijd. In tijden van crisis in de Kerk, heeft God vaak voor haar ware vernieuwing de offers, de tranen en de gebeden gebruikt van de kinderen en de dienaars van de kerk, die in de ogen van de wereld en van de kerkelijke bureaucratie als onbeduidend werden beschouwd, of die werden vervolgd en gemarginaliseerd omwille van hun trouw aan Christus. Ik geloof dat in onze moeilijke tijd deze wet van Christus wordt gerealiseerd en dat de Kerk zich zal vernieuwen dankzij de innerlijke vernieuwing in elk van ons. 1 januari 2015, Feest van de Moeder Gods. + Jan Pawel Lenga Bron: http://rorate-caeli.blogspot.com/2015/02/rorate-exclusive-open-letter-by.html 
Beste vriend,
Eén ding moet vriend en vijand Pro Familia toch bekennen: Ze veroorzaakt golven tot bij de bazen van de Belgische regering: Gwendolyn Rutten (Open VLD) heeft geen goed woord over voor de demarche van de Antwerpse politie om holebi's te vragen vooral niet te kussen tijdens een betoging van het conservatieve Pro Familia. En dat maakt Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA) heel erg boos. "Wij zijn een holebi-vriendelijke stad." (...) Volgens De Wever is het Rutten die de wereld op zijn kop zet. "Als holebi's herhaaldelijk affectie tonen tijdens een betoging van conservatieve christenen, is dat eigenlijk een tegenbetoging." Bron: Deredactie.be Wellicht onbedoeld, maar met deze woorden bewijst Bart De Wever (en zijn politiekorps) dat bepaalde daden (weliswaar door de Gay Pride overgecompenseerd bepleit) helemaal niet door de meerderheid van de gemeenschap als “normaal” worden aanzien. Ook een ander punt is bewezen: Beter een kleinere mars met een sterke boodschap, dan een grote mars met een verwaterde boodschap. Deze laatste gaat immers onopgemerkt voorbij. Een krachtige boodschap doet echter zoveel stof opwaaien... zodat ze wel moét vele mensen bereiken en hen over onze cruciale thema’s doen nadenken... En zo kan deze Mars groeien tot een resolute en omvangrijke beweging, want: De Mars voor het Gezin heeft effect op het publieke debat: Lees: Parlementaire vragen over kusincident tijdens antiholebibetoging in Antwerpen Link: http://zizo-online.be/parlementaire-vragen-over-kusincident-tijdens-antiholebibetoging-antwerpen Quod erat demonstrandum. Ook de Antwerpse Jongsocialisten storen zich aan het antwoord van de burgemeester. Zij roepen iedereen op, holebi’s én hetero’s, om op zaterdag 23 mei naar de Groenplaats te komen voor een Kiss-In onder het motto Show your love (toon uw liefde). Bron: Gazet van Antwerpen Is het niet vreemd dat men zo’n Kiss-In moet houden om te bepleiten wat door iedereen “toch al zo algemeen aanvaard” is? Ik laat uw kritische geest hierover oordelen en sluit af met twee leuke puntjes: 1) De foto's van de Mars voor het Gezin gemaakt door onze eigen beroepsfotograaf zijn klaar... --> Klik hier. Vind jij jezelf of je vrienden terug in dit album? Taggen en delen! J 2) Hier is een eerste filmpje van de Mars voor het Gezin gemaakt door onze vrienden van Euro-Rus: www.youtube.com/watch?v=8sHjK_3ZDdQ Stay tuned, want op dit moment is een professionele ploeg bezig met de montage van een korte documentaire over onze Mars. To be continued... Namens Pro Familia, Dries Goethals www.marsvoorhetgezin.be www.facebook.com/marsvoorhetgezin www.twitter.com/pro_familia_be 
Beste vriend,
WAAROM WIJ STRIJDEN Veel mensen vragen zich af waarom wij met zoveel ijver voor het gezin strijden. Wij hebben daarom enkele artikelen uit de actualiteit gedestilleerd die onze strijdlust voor het gezin aanwakkeren. Aangevuld met ons commentaar geven wij enig inzicht in onze drijfveer. Wij hopen dat het bij u net zoveel strijdlust voor het gezin ontlokt zoals het bij ons doet. * De verlaging van de seksuele meerderjarigheid De Nederlands- en Franstalige sociaal-democraten willen de minimum leeftijd voor seksuele handelingen verlagen. Het is alsof Marc Dutroux An en Eefje nooit gemolesteerd en vermoord heeft. De agenda die pedofilie volledig wil legaliseren is weer volledig op stoom gekomen, nadat de Dutroux-affaire deze discussie bijna 2 decennia gepauzeerd heeft. Wij hopen dat niemand illusies koestert over de kwaadaardigheid van socialisten en sociaal-democraten als het aankomt op ideeën over seksualiteit. De Nederlandse homofiel en sociaal-democraat Brongersma, tot 1977 actief en vooraanstaand lid van de Nederlandse sociaal-democratische PvdA, pleitte van na zijn pensionering en tot zijn dood actief voor het legaliseren van pedofilie. Daarin werd hij bijgestaan door het extreem-linkse GroenLinks (en diens politieke voorlopers) en D66, een vrijzinnig sociaal-liberale partij. Deze politieke partijen gaven hem rugdekking om eveneens voor de facto legalisering van pedoseksuele handelingen te pleiten. In Nederland is de discussie rond het verlagen van de grens al sinds de Dutroux-affaire ten einde gekomen in het voordeel van het beschermen van kinderen. Hier in België echter hebben wij als samenleving beduidend minder geleerd. Het is dus helaas afwachten tot de volgende ramp waarin kwetsbare kinderzielen op een kwalijke manier worden geschonden. * In de Kerk is er inzake pedofilie nog weinig veranderd Dat de Kerk – het Mystieke Lichaam van Christus op aarde – in België niet in een goede toestand verkeert, moge geen geheim zijn. Maar van het nieuws dat van de Kerkleiding na alles wat er gebeurd is laconiek blijft reageren op berichten over misbruik schokken wij toch wel even. Dat deze ontwikkeling niet in de strenge bewoordingen veroordeeld heeft is een groot schandaal. En het wordt erger. De persoon die de kwestie aanhalig maakte krijgt een stevig gesprek voor zijn kiezen in een kennelijke poging de doofpot nog wat strakker aan te draaien. Wij maken ons grote zorgen over dit gedrag, want ook Mgr. Bonny komt uit het seminarie van Brugge. Welke door Mgr. Vangheluwe persoonlijk benoemd is tot professor. Wij vragen ons bijna hardop af of dezelfde doofpotpraktijken zich ook in de provincie Antwerpen zich voordoen. Dat dezelfde praktijken zich in Antwerpen voltrekken is echter nadrukkelijk speculatie en wij kunnen dit ook nooit zonder tastbaar bewijs duidelijk stellen als feit. De Kerk heeft ondertussen een mogelijkheid dat ze kan aantonen dat zij geleerd heeft van het verleden laten liggen. Ook is het negatieve beeld dat mensen hebben van de katholieke Kerk (her)bevestigd. Wij blijven echter strijden voor eerherstel. Voor de slachtoffers van immoreel gedrag en ook ten opzichte van Jezus Christus, onze Heer. * Opent draagmoederschap de deur naar mensenhandel? Draagmoederschap is een van de onderwerpen waar de peilloze diepte waarin onze samenleving moreel gezien terecht is gekomen goed illustreert. Gelukkig was er de getuigenis van enkele demonstranten dat voor enig eerherstel zorgde. Ons geloof is erg duidelijk wat betreft mensenhandel. Het is zeer onethisch en daarom heeft de Katholieke Kerk zich altijd en consequent verzet tegen mensenhandel. Er komt hier een extra dimensie bij. Namelijk dat het vooral homo-koppels zijn die de kinderen bij draagmoeders bestellen. Wij van Pro Familia praten ook wel eens met mensen. En wij weten dat de adoptie van kinderen van draagmoeders door homo-koppels zo goed als geen steun geniet onder de Vlaamse bevolking. Gelukkig is er op dit punt nog wat gezond verstand aanwezig. Wij moeten er echter ook van bewust zijn dat homoseksualiteit en andere perversiteiten die nu als normaal worden gezien 30 jaar geleden ook publiekelijk onacceptabel waren. Er is dus nog veel werk te verzetten om te garanderen dat gezonde ideeën triomferen over die van de perversie en de cultuur van de promotie van euthanasie, abortus, pedofilie, goedpraten van zelfmoord en homoseksualiteit, kortom de cultuur van de dood. Strijdt u met ons mee? U kunt zelf al beginnen door een gezin te stichten met vele kinderen en hun gezonde ideeën bij te brengen. * Kan de Mars voor het Gezin even krachtig worden als de Franse "La Manif Pour Tous"? Wij van Pro Familia zullen de ruwe aantallen mensen die in Frankrijk op de been kwamen niet kunnen mobiliseren (hoewel wij dit natuurlijk wel nastreven), maar we strijden er wel voor dat onze boodschap met dezelfde intensiteit bij de gevestigde liberale orde aankomt. Wij doen nog een weesgegroetje hiervoor en u hopelijk ook. * Pro Familia in het nieuws op de website van het "Anti-Fascistisch Front" (AFF) Het was een kwestie van tijd en nu is het ook eindelijk gebeurd. Pro Familia heeft nu zijn eigen artikel op de website van het Anti-Fascistisch Front. En dat terwijl wij even anti-fascistisch zijn als het AFF. Dat is dus inclusief homofascisme en islamofascisme. Wat ons echt doet verbazen is dat het AFF ons niet beschuldigt van racisme en discriminatie. De beschuldiging dat alle katholieken hypocriet zijn en ook de beschuldiging dat wij homofilie en pedofilie met elkaar in verband durven te brengen missen we. Een beetje mager artikel dus. Kom op jongens, doe een beetje beter je best! Jullie kunnen het wel. Laat de waarheid niet in de weg staan voor wat stemmingmakerij jegens een katholieke stichting! ------------------------------------------------------------------ Dit zijn enkele grote lijnen waarom we zwemmen tegen de modderstroom van de overseksualisering van de maatschappij. Onze standpunten over deze en andere thema’s staan gecondenseerd in het manifest van de Mars voor het Gezin. Sta ons daarom toe een beroep te doen op uw goede wil en te besluiten met: Tot zaterdag! MARS VOOR HET GEZIN ZATERDAG 16 MEI 2015 ANTWERPEN, GROENPLAATS, 15U Namens Pro Familia, Dries Goethals www.marsvoorhetgezin.be www.facebook.com/marsvoorhetgezin www.twitter.com/pro_familia_be 
Zou Pro Familia dan werkelijk invloed hebben op de benoeming van de volgende aartsbisschop?4/5/2015 
Foto: La Libre Belgique
Beste vriend,
Zou Pro Familia dan werkelijk invloed hebben op de benoeming van de volgende aartsbisschop? In haar recentste weekendeditie (2/3 mei) beweerde La Libre Belgique althans van wel. Zo valt tenminste de oproep die de Mars voor het Gezin richt naar de kerkelijke overheid (cf. manifest), zelfs bij onze zuiderburen in het oog. Opmerkelijk! Zo lezen we in het artikel: Zo is het dat aanstaande zaterdag 16 mei er een Mars voor het gezin plaats vindt in de havenstad (Antwerpen). Een initiatief van Dries Goethals, deze zomer 30 jaar, en een beweging die zich, zeer sober, Pro Familia noemt en de Kerk en de burgerlijke autoriteiten wel vaker aanmoedigt enkel de meest traditionele visie over het gezin naar voor te brengen. Nog verrassender: in de voorstelling van de Mars op het internet wordt Mgr Bonny rechtstreeks geviseerd. Pro Familia roept immers de Kerkelijke overheden op om (openlijk) afstand te nemen van de open brief van de Bisschop naar aanleiding van de Synode over het gezin. (…) Het is interessant om te weten wie Dries Goethals is. In een interview in het flamingant en conservatief maandblad ’t Pallieterke beschrijft hij zichzelf als overtuigd Vlaams nationalist, maar vooral voorstander van een terugkeer van de Kerk naar de idee (het tijdperk) van voor mei ’68, volgens hem vanaf toen ondermijnd door de secularisatie en door de… vrijmetselarij! Het volledige artikel leest u op deze link. Misschien toch even voor alle duidelijkheid zeggen wat er wél precies in ‘t Pallieterke geschreven stond: Pall.: mei ‘68 is een trauma voor u? Dries Goethals: “Al bijna vijftig jaar vreet mei ‘68 elke dag aan de grondslagen van wat het Westen ooit was. Mei ‘68 verknoeit het onderwijs, de media, de politiek, de gezinnen en de religie. Die greep op de samenleving willen wij loshaken. De harmonie van vroeger was beter en meer toekomstgericht dan de chaos en de leegte van nu.” Pall.: u is katholiek, maar geen bewonderaar van de huidige Kerk? Dries Goethals: “Ik ben loyaal tegenover de Kerk en haar leer. Waar ik mij wel tegen verzet, is het falen van de kerkelijke overheid. Aartsbisschop Léonard was een uitzondering, maar zijn voorganger, kardinaal Danneels, en de mogelijke opvolger van Léonard, de Antwerpse bisschop Bonny, hebben zich laten inpakken door de secularisering en de vrijmetselarij.” Leest u ook enkele verschillen tussen wat La Libre Belgique mezelf in de mond legt en wat ik effectief zeg in Pallieterke? Had Yves Leterme dan toch gelijk toen hij zei: “Les francophones ne sont pas capables intellectuellement d’apprendre le néerlandais.”? En is enige kritische geest ten aanzien van de kerkleiders dan werkelijk verboden in de tijden van totale kerkelijke leegloop die we nu meemaken? Ik laat deze conclusies geheel aan u over. Wat er ook van weze: de Mars voor het Gezin is hoegenaamd niet tegen de bisschop van Antwerpen, maar wel voor de verkondiging van de christelijke leer. Onze mars is dus geen protest, maar een positieve oproep met één vaste slogan: “Wij willen onderwezen worden!” (cf. www.wewanttobetaught.com) Katholieke (aarts)bisschoppen die de katholieke leer verkondigen. Wie kan daar tegen zijn? Hopend elkaar dus in levende lijve te ontmoeten op zaterdag 16 mei en eventueel ook op onze flyeractie (klik hier voor meer info) op zaterdag 9 mei! Namens Pro Familia, Dries Goethals www.marsvoorhetgezin.be www.facebook.com/marsvoorhetgezin www.twitter.com/pro_familia_be
Beste vriend,
Op zaterdag 2 mei 2015 waren we in Gent met een klein groepje, maar desalniettemin hebben we er duizenden flyers verdeeld en wij hopen – met Gods genade – talloze harten geraakt.
Vanzelfsprekend waren enkele Gentenaars wat humeurig bij het lezen van onze flyer. Toch konden ze zich ook niet begriploos opstellen ten aanzien van onze standpunten. Als we deze vorm van reflectie reeds kunnen teweegbrengen, maakt dit dan alleen niet de actie vruchtbaar en volledig de moeite waard?
Daarom willen we verder doen met deze straatacties. In de Geest van Christus die ons allen roept: Wees niet bang om uit te gaan naar de straten, de pleinen en naar de openbare plaatsen van steden en dorpen, zoals de eerste Apostelen, die Christus en de Blijde Boodschap van het heil predikten. Dit is geen tijd om zich te schamen voor het Evangelie (vgl. Rom 1,16). Het is de tijd om het Evangelie van de daken te verkondigen (vgl. Mt 10,27). Daarom verzamelen we exact één week voor de mars voor het gezin, op dezelfde plaats en hetzelfde tijdstip: Nu zaterdag 9 mei om 15u: Groenplaats, Antwerpen En dan precies één week later, zaterdag 16 mei, is het grote moment eindelijk aangebroken. Kun je er echter helemaal niet bij zijn zaterdag? U kunt ook op eigen initiatief folders verspreiden in uw buurt (vriendenkring, geloofsgemeenschap etc.): à Klik hier om folders van de Mars voor het Gezin te bestellen. Voor wie er zaterdag wel bij is: Kom je met de trein? Goed idee! Het is slechts 20 minuutjes wandelen vanaf het Station Antwerpen-Centraal: Klik hier voor een routeplanner vanaf het Station Antwerpen-Centraal tot aan de Groenplaats. Kom je met de wagen? Ook dit is zeker haalbaar. Klik hier voor meer info over de parkeergelegenheid rondom de Groenplaats. En voor alle zekerheid: Mochten we elkaar zaterdag toch niet meteen terugvinden: Tijdens deze dag kunt u me voortdurend bereiken op mijn gsm: 0486.116.904. Tot zaterdag! Namens Pro Familia, Dries Goethals www.marsvoorhetgezin.be www.facebook.com/marsvoorhetgezin www.twitter.com/pro_familia_be |
"Wie niet zorgt voor zijn eigen familie en zelfs niet voor zijn huisgenoten, heeft het geloof verloochend en is erger dan een ongelovige."
1 Tim 5:7 ARCHIEF
November 2016
|
RSS-feed